روايه خړاب غير مقصود

الهدف من دا كله
هبه بصوت مټألم طلعت عقدى عليها كنت خاېفه يوسف يتجوز عليها أو يطلقها وتتوجع زى ما اتوجعت
انت عارفه أن انا و حسام كنا كويسين ازاى وفى الاخر كان عايز يتجوز عليا
ف بدأت اتصرف بتهور
ولما هى واجهتنى فضلت على رأى ومرضتش اقول انى غلطانه وانى فعلا بجرب بيتها زى ما هى قالت وبدل ما اخدها فى حضنى واقولها انى ندمانه وانى كنت مفكره أن كدا بحافظ على بيتها ضړبتها
انا ام مش كويسه يا عزه حتى كنت زوجه مش كويسه
مش هنكر أن حسام فى اخر فتره قبل ۏفاته كان عايز يتجوز عليا حتى لو كان بيهددنى بس
كان بسببى كنت بتعامل معاه بجحود كنت بستغل حبه ليا وبتعامل أنه ميقدرش يستغنى عنى

أنا بدمر كل اللى حواليا
لتنهر فى البكاء بشده
روايات_أميمة_شوقى_عوض
يقطع بكاءها صړاخ نواره ليهروا إليها بسرعه
هبه بقلق مالك يا نواره فيكى ايه
نواره بصړاخ وهى تحرك يديها فى الهواء حتى لا يقترب منها أحد ابعدى عنى ..ابعدى انا بكرهك
انا بكرهكم كلكم
ابعدى ابعدىانت عايزه منى ايه تانى
ابعدى عنى
هبه پألم وهى تحاول الاقتراب منها أنا أمك يا نواره امك حبيبتك
اهدى يا بنتى .اهدى
لترد عليها نواره وهى لا تعى شئ متقربيش منى لو قربتى ھموت نفسى
انا مفيش حد بيحبنى
انا لازم اموت .انا بكرهكم ..ابعدى خالص
تحاول عزه التدخل بينهم وهى تقول بهدوء كلنا بنحبك يا نواره
اهدى يا بنتى وتعالى اقعدى وهنعملك كل اللى انت عايزاه بس اهدى
لتصرخ نواره أكثر پهستيريا وهى تقول عايزين منى ايه تانى
ابعدوا عنى انتوا بتضحكوا عليا
انا مفيش حد بيحبنى
لتكمل پألم وهى ټنهار أرضا يوسف خلاص هيطلقنى ومعتش بيحبنى
وماما خلاص كرهتنى ومش عايزه تشوفنى
اعيش ليه بقى
انا عايزه اموت انا بكرهه الحياه
انا بكرهكم ابعدوا عنى ابعدوا
وتضع يديها على أذنها وهى تبكى بشده
تقترب منها هبه بهدوء وهى تقول بحنيه انا هبه امك يا نواره
أنا مقدرش اعيش من غيرك يا بنتى ازاى بتقولى مش عايزه اشوفك تانى
قومى يا حبيبتى قومى من الأرض
انا جنبك واستحالة اسيبك ويوسف كمان بيحبك وعمره ما هيسيبك
نواره پألم وهى تقول بحزن شديد كلام وخلاص
انت اللى طردتينى من عندك لما اختارت يوسف
انت اللى بعدتينى عنك بدل ما تحضنينى
فين امى دى انت على نفسك ولا عليا
لتكمل وهى تضحك بسخريه ألم ومازالت دموعها تهطل وفين يوسف اللى بتقولى عليه دا
يوسف خلاص استغنى عنى
ومين قال انى اقدر استغنى عنك 
لتنظر إلى مصدر الصوت ليجد يوسف ينظر إليها بحنين لتهرول إليه بسرعه وهي تدخل الى أحضانه ليضمها يوسف إليه بحب
فرغم ما يحدث فهى تحتاجه وهو لن يتركها
تنظر عزه الى هبه حتى يتركهما سويا ليغادور الغرفه ويوسف ينظر إليهم باطمئنان
هبه بتساؤل يوسف وصل هنا امته
عزه وهى تجلس بإرهاق انا اللى اتصلت عليه
لما لقيتها كده ولحسن الحظ أنه طلع قريب من هنا ف وصل بسرعه
هبه بخجل من نفسها تفتكرى هيتصالحوا وهيرجعوا ل بعض
عزه بأمل. إن شاء الله هما الاتنين بيحبوا بعض ومش شويه مشاكل زى دى اللى تبعدهم عن بعض
المهم احنا نسيبهم يتصالحوا مع بعض من غير ما ندخل
أميمة_شوقى
_
فى الداخل كانت نواره مازالت فى حضن يوسف
فهى تشعر إذا خرجت سوف يبتعد عنها
يوسف بهمس فى أذنيها هنفضل كده كتير طب نقعد حتى وهسيبك فى حضنى براحتك
لتهز رأسها برفض وهى تتمسك فى أحضانه اكتر
ليبتسم يوسف عليها ويقول بمشاغبه هو انا حضنى حلو اوى كده ولا ايه
تبتسم نواره بسعاده وهى تقول بحب اه مش جوزى حبيبى براحتى بقى
يمر بعض الوقت وهما على هذا الوضع حتى يتذكر يوسف شئ فيقول لها تعالى يا حبيبى نقعد علشان كده غلط عليكى
تبعد نواره رأسها بتعجب وهى مازالت فى حضنه وتقول غلط عليا ازاى
يبعدها يوسف عنه بلطف وهو يمسك يديها حتى تجلس وهى تنظر إليه بتعجب ويقول اه غلط عليكى
لان معاكى روح تانيه غيرك
فتعجب نواره حاجبيه دون استيعاب لما يقول روح ايه انت بتقول ايه يا يوسف
ليمرر يوسف يديه على بطنها وهو يقول. روح يا نواره انت حامل
فتبتسم نواره
بشده وهى تقول انت بتتكلم بجد
يوسف بحب اه يا حبيبى بتكلم
بجد انت حامل
نواره بسعاده انا هبقى أم الحمدلله يارب
انا مبسوطه اوى انا
ثم تعقد حاجبيها مره اخرى وهى تقول انت رجعت علشان انا حامل 
يعنى لو مكنتش حامل كنت هتطلقنى صح
تبتعد عنه ودموعها بدأت فى النزول يعنى انت خلاص بطلت تحبنى وموجود هنا علشان الطفل
يوسف 
يتبع.
انطق ..رد عليا ساكت ليه
انت رجعت علشان الطفل مش علشانى
وتقترب منه وهى تضربه بقبضتها على صدره ودموعها مستمره فى السقوط وهى تقول پجنون وانا فكرتك راجع علشانى انا ياريتني ما كنت حامل
انا خلاص مش عايزه الطفل دا طالما انت راجع علشانه
الطفل دا لازم ېموت .هموته علشان ترتاح يا يوسف وتقدر تسبنى وانت مرتاح
كان يوسف يستمع إلى حديثها ببرود ولكن عند تحدثها عن أنها لا تريد الطفل جن جنونه لينزع يديها پقسوه وهو يقول بصوت دب فيها الړعب جعل جسدها يرتعش من الخۏف اخرسى بقى هو انت مبتتهديش
شغاله تغلطى فى دا وفى دا وانا ساكت وبقول سيبها دا أعصابها تعبانه
من انت مينفعش معاكى كده انت عايزه اللى يديكى على دماغك
تانى مره أن صوتك على عليا متلوميش غير نفسك
اللى فيك دا كله من غباءك ومن تصرفاتك اللى حاولت مره واتنين اصلح فيهم واعاملك بهدوء وحب بس انت شكلك مينفعش معاكى غير الصوت العالى والأموار
وان وصل الأمر أن اديكى على دماغك علشان تتعلمى الاحترام هعمل كده يا نواره
زمن الطبطبه خلص خلاص ودلوقتي اى حاجه هقولها مش هتنفذيها هتتحاسبى عليها
دا وصلت بيكى البجاحه أنك عايزه تموتى طفل كمان طفلك !
ليقرب وجه منها وانفاسه ټضرب وجهها وهى تنظر إليه بړعب فهذه أول مره تراه هكذا ويكمل بصوت حاد بارد دون مشاعر اه رجعتلك علشان الطفل
علشان هخاف على ابنى أو بنتى من أم مستهتره زيك
ولولا الطفل كنا هنتطلق
وأقسم بالله أن حصل ل الطفل حاجه ما هيكفينى فيها موتك
هتطلعى دلوقتي تعرفى الست الوالده انك راجعه بيتك وعشر دقائق والاقيكى عندى فى العربيه تحت
ليتركها ويغادر المنزل بأكمله وهى تبكى بشده
أميمة_شوقى
__
كانت عزه وهبه يتحدثون مع بعضهم وعند رؤيتهم يوسف وهو يغادر بعصبيه ينظران بتعجب
عزه بإحباط شكلهم مش هيتصالحوا بسهوله
لتؤمى هبه بصمت وهى تلوم نفسها لتشعر عزه بما تفكر وتحاول التخفيف عنها
عزه بتخفيف عنها يا اختى بيحصل من دا كتير وبيتصالحوا وبيكونوا زى الفل
قومى نشوفها قومى يلا
بمجرد وقوفهم للدخول عندها كانت نواره تخرج من الغرفه بوجه حزين محطم
لتقترب منها هبه بلهفه وهى تقول نواره عامله ايه يابنتى
رايحه فين وانت تعبانه بالشكل دا
لتتخطاها نواره دون النظر إليها وهى تسير بإحباط تام ووجه حزين وعقل شارد
هبه بدموع مش هتردى عليا يا نواره مش هتردى على أمك حبيبتك
لتنظر إليها نواره بسخرية وهى تقول پألم أمى 
تصدقى اول مره اعرف ان انا ليا أم تخاف عليا وتكلمى بهدوء كده
كانت فين الحنيه دى كلها وانت بتغرقينى .. يا ماما
تحمل عزه حقيبتها حتى تغادر وتتركهم يتحدثون سويا وتقول انا همشى
يا هبه وهبقى ارن اطمن عليكى
وتربت