روايه غدر وشقاء
علينا وبيقولى
يتبع
غدر وشقاء 2
ولقيت جوزى داخل علينا بعد اسبوع من جوازه بيقولى اخر مره تجيلى البيت فاهمه
هو ده اللى ربنا قدرك عليه مش المفروض دى شقتى أنا وعيالى
شقتك انتى قاعده فيها وقام رميلى الفلوس فوشى هو ده مصروفكم كل اسبوع هبقى ابعتهولك مع حد من العمال
بس دول شويه اعمل بيهم ايه
مشى نفسك بيهم أنا عندى مصاريف كتير والمحل معادش بيشتغل كويس وسبنى ومشى
فيوم الفلوس خلصت وبنتى تعبانه محتاجه اروح اكشفلها رحتله على المحل اخد منه فلوس لقيته قاعد مع واحد ندهتله بعيد وكلمته زعقلى وقالى لسه ميعاد المصروف ماجاش
زعق واجيب منين وادانى المصروف من غير حاجه زياده مشيت وبقيت اعيط من الذل اللى أنا شيفاه وأنا ماشيه شفت مشغل مكتوب عليه محتاجين عمال
روحت واخدت بنتى كشفتلها والفلوس خلصت بعد تلات ايام مبقتش عارفه اعمل ايه العيال كانو جعانين ومافيش فالبيت غير اربع أرغفة عيش ومافيش حتى حته جبنه
خبطت على جارتى وتبقى صاحبه البيت ممكن استلف منك عشره جنيه هى عارفه اللى جوزى بيعمله فيه اداتنى
نزلت جبت كيلو بطاطس حمرته العيال واكلتهم ومن الصبح رحت المشغل وطلبت اشتغل واشتغلت كنت بسيب العيال عند امى على ما اروح الشغل وارجع اخدهم واعملهم الاكل واكلهم وبقيت اروح لجوزى فالمحل اخد المصروف منه عشان ميجيش ويعرف انى بشتغل ويقطع عنى المصروف كنت ريحاله مره لقيت الراجل اللى كان قاعد معاه قبل كده هناك قاعد معاه
حسيت من كلامه انه راجل مش مظبوط ونظرته ليه ماعجبتنيش قصرت فالكلام وقلتله شكرا أنا مش محتاجه حاجه من حد عن اذنك ومشيت وسبته لقيت الراجل ده جايلى البيت قبل ميعاد المصروف بيوم
لقيته بيقولى جوزك باعتلك المصروف معايا
ويبعته معاك ليه ما انا كنت هرحله بكره فميعادنا
اصله مش هيبقى موجود عشان كده باعتهم معايا هو احنا هنتكلم على الباب كده
اه على العموم مع الفلوس رقمى لو احتاجتى لاى حاجه
بتصل بجوزى ازعقله ازاى تبعتلى الراجل ده على البيت الراجل ده مش مزبوط ماتبعتهوش تانى
هيبوصلك على ايه وقفل فوشى السكه
لقيت تانى يوم الراجل بيتصل بيا وانا ما ادتهوش رقمى
انت عرفت رقمى منين
أنا لما اعوز اعرف حاجه بعرفها
انت عايز ايه
بصراحه انتى عجبانى وأنا راجل يملى العين ولا ايه
شتمته وبهدتله وقفلت وعملتله بلوك
رحت لجوزى احكيله على اللى حصل قالى بكل برود مش شتمتيه عيزانى اعمل ايه
شفت شغلى وحياتى واحنا مش فباله كل اللى بيعمله بيرميلى الملاليم كل اسبوع وبس حتى مابيقولش اشوف عيالى وجت السنه اللى المفروض اقدم فيها للعيال فالمدرسه بكلمه عشان المصاريف احنا مش بتوع مدارس خلى العيال تنزل تشتغل على الاقل يشيلو مصارفهم
كل اللى قاله انا مش هديكى اكتر من اللى بتاخديه تدخاليهم ماتدخلهومش ماليش دعوه
طبعا مسالتش ورحت وقدمت للعيال وفضلت اشتغل وكنت بعمل جمعيات واحوش طول الفتره دى
وامى تعبت وماټت هى كمان وبعد سنه من مت امى المشاكل زادت بين مرات اخويا واختى عشان كده قرروا يبيعو البيت وكل واحد يشوفله مكان بعيد عن التانى
قلت فرصه الفلوس اللى كانت