روايه النصيب أن اكون معك

طيب يالا تعالى ساعدنى 
عمر تحت امرك ياقلبى
عند ميار ومرتضى
ميار قوم يامرتضى ..انا عاوزه اشرب
مرتضى ..يفرك فى عينه طب ماتروحى ياحببتى تشربى
ميار انا خاېفه
مرتضى بتريقه المطبخ فى شقتنا .مش فى شقه تانيه
ميار قوم بقا
مرتضى حاضر
ميار نهض من الفراش متوجه خارج الغرفه
ميار انا هجى معاك .اصلى خاېفه اقعد فى الاوضه لوحدى
مرتضى انا حاسس انى مجوز عيله صغيرة
ميار انا زعلانه منك .مش عاوزه منك حاجه
خرجت من غرفه جلست على مائده طعام صغيره داخل المطبخ تضع يدها على خدها ..يدخل مرتضى المطبخ يجلس بجوارها
مرتضى يعنى انتى الوقتى مش خاېفه لماتقعدى لوحدك

ميار مش انت اللى قولتلى انك عيله صغيره ومضايق منى بعدت عنك
مرتضى اضايق منك ازاى انتى خطفتى قلبى
ميار ..بزعل مصطنع ماهما تقول انا لسه زعلانه منك
مرتضى .انا همشى خليكى عندك ..ثم ذهب وفصل النور على شقه
ميار بصړاخ مثل الاطفال مرتضى انا خاېفه
مرتضى ..وهو يحاول يكتم ضحكته الحقى فى حاجه تخوف فى الشقه
ميار جريت عليه وحضنته حاجه اى ثم تابعت حديثها انت بتضحك .بتعمل فيا مقلب
مرتضى انتى مطلعه عينى بس بحبك ياقمر
ميار وانا كمان
ثم اتكلمت ميار ومرتضى فى نفس واحد نصيبى انى اكون معاك